Khmer Dictionary: សម្បទាន

1. សម្បទាន ( ន.នាមសព្ទ ) [ស័ម-ប៉ៈ--]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សំប្រទាន ឬ សម្រ្បទាន) ការ​ប្រគល់​ឲ្យ, ការ​ឲ្យ​ដល់​ដៃ; ការ​ឲ្យ​ដាច់; ការ​ទទួល​អំណោយ : ដី​សម្បទាន, ទ្រព្យ​សម្បទាន ដី, ទ្រព្យ​ដែល​ឲ្យ​ដាច់ ។ ឈ្មោះ​វិភត្តិ​នាម​លំដាប់​ទី ៤ ដែល​ហៅ​ថា ចតុត្ថី​វិភត្តិ, ប្រាប់​សេចក្ដី​ទទួល..., សម្រាប់​ប្រើ​ក្នុង​ភាសា​សំស្រ្កឹត​និង​បាលី ប្រើ​ពាក្យ​អាយត​និបាត​ថា ដល់, ដើម្បី, បម្រុង, ចំពោះ, នឹង (ព. វ.) ។
   - សម្បទាន​សាធន ឬ - --សាធនៈ (ស័ម-ប៉ៈទានៈសាធៈ នៈ) សាធនៈ​ប្រាប់​សេចក្ដី​ទទួល​អំណោយ (ចតុត្ថី​វិភត្តិ​ស្ទុះ​ចេញ​ជា​អញ្ញ​បទ), ប្រើ​ក្នុង​ភាសា​សំស្រ្កឹត​និង​បាលី (ព. វ.) ។
   

1. សម្បទាន ( n ) [sampaʔtien]
   concession, granting, letting out (e.g. for lease or rent), grant, allowance; receipt, acquisition
   
2. សម្បទាន ( n ) [sampaʔtien]
   delivery, receiving a gift or grant
   
3. សម្បទានិក ( n ) [sampaʔtienɨk]
   grantee, licence holder, concessionaire