Khmer Dictionary: ឧក្កដ្ឋៈ

1. ឧក្កដ្ឋ ( គុ.គុនសព្ទ ) [អ៊ុក-ក័ត-ឋៈ] or ឧក្កដ្ឋៈ   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (ឧក្កដ្ឋ; ឧត្ក្ឫឞ្ត) ឧក្រិដ្ឋ គឺ ធ្ងន់, យ៉ាង​ធ្ងន់; ធំ, យ៉ាង​ធំ; តឹង, យ៉ាង​តឹង, យ៉ាង​តឹងតែង, យ៉ាង​រឹតត្បិត; ខ្ពស់, យ៉ាង​ខ្ពស់; ឧត្ដម, ប្រសើរ​ផុត; ចម្បង; កន្លង, ក្រៃលែង, លើសលែង, លើសលន់; ល្អ​ប្រពៃ; ល្អ​កន្លង ។
   - ឧក្កដ្ឋ​ការណ៍ ដំណើរ​ឬ​រឿង​ឧក្រិដ្ឋ (រឿង​ធំ, រឿង​ធ្ងន់) ។
   - ឧក្កដ្ឋ​ទោស ទោស​ឧក្រិដ្ឋ (ទោស​ធ្ងន់) ។
   - ឧក្កដ្ឋ​ធម៌ ធម៌​ឧត្ដម ។
   - ឧក្កដ្ឋ​បរិច្ឆេទ កំណត់, កម្រិត, ការ​ប្រិត យ៉ាង​តឹង ។
   - ឧក្កដ្ឋ
   - បាត្រ បាត្រ​ខ្នាត​ធំ (បាត្រ​យ៉ាង​ធំ) ។
   - ឧក្កដ្ឋប្បញ្ញត្តិ បញ្ញត្តិ​យ៉ាង​តឹង (ការ​ហាម​ដោយ​ដាច់​ខាត) ។
   - ឧក្កដ្ឋប្បដិបត្តិ ឬ - ឧក្កដ្ឋប្បដិបទា ប្រតិបត្តិ​ឬ​បដិបទា​យ៉ាង​តឹង (ការ​កាន់​តឹង) ។
   - ឧក្កដ្ឋប្បមាណ ខ្នាត​យ៉ាង​ធំ, (ខ្នាត​ធំ) ។
   - ឧក្កដ្ឋ​ភាព ភាព​ឧត្ដម ។ល។ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ឧក្រិដ្ឋ ឬ ឧក្រឹដ្ឋ ទៀត​ផង) ។
   

1. ឧក្កដ្ឋៈ [ʔukkattʰaʔ]
   See: ឧក្រិដ្ឋ