Khmer Dictionary: ចំបាប់

1. ចំបាប់ ( ន.នាមសព្ទ )
   អាការ​ដែល​មនុស្ស​ពីរ​នាក់​ឬ​ច្រើន​នាក់​ចាប់​គ្នា​បោក​ផ្ដួល : លេង​ចំបាប់ ។ កិ.
   - ចំបាប់​គ្នា គឺ​ប្រចាប់​គ្នា​បោក ឬ​ផ្ដួល​ដោយ​ស្នៀត ឬ​កម្លាំង ។
   

1. ចំបាប់ ( n ) [cɑmbap]
   wrestling; hand-to-hand combat, tussling.
   
2. ចំបាប់ ( v ) [cɑmbap]
   to engage in hand-to-hand combat, to tussle, wrestle