Khmer Dictionary: សវ

1. សវ ( ន.នាមសព្ទ ) [សៈវ៉ៈ]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (ឝវ; ឆវ; ខ្មែរ​ប្រើ ឆ > ស, វ > ព = សព) សព, សាកសព ។
   - សវ​កម្ម ឬ
   - --កិច្ច ឬ - ឆវ-- ការ​រម្លាយ​សព, ឈាបន​កិច្ច ។
   - សវទាហិក ឬ - ឆវ-- អ្នក​រម្លាយ​សព, អ្នក​ដុត​ខ្មោច (បើ​ស្ត្រី​ជា សវទាហិកា ឬ ឆវ--) ។
   - សវ​មន្ទីរ ឬ - ឆវ-- មន្ទីរ, ផ្ទះ, រោង, សាលា តម្កល់​សព; មេរុ (មេន) ។
   - សវ​រថ ឬ - ឆវ-- រថ​ដឹក​នាំ​សព ។
   - សវ​វាហៈ ឬ - ឆវ-- អ្នក​សែង​សព, អ្នក​សែង​ខ្មោច ។ល។
   
2. សវន -- or សវនា--
   (ម. ក្នុង ព. សវនៈ) ។
   
3. សវនីយ៍ ( គុ.គុនសព្ទ ) [សៈវ៉ៈន៉ី]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សវនីយ; ឝ្រវណីយ) ដែល​គួរ​ស្ដាប់, ដែល​ត្រូវ​ស្ដាប់ ។ ន. សម្ដី​ដែល​គួរ​ឬ​ត្រូវ​ស្ដាប់ ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា រ. ស. ចំពោះ​តែ​ព្រះ​បន្ទូល​របស់​សម្ដេច​ព្រះ​វរ​រាជ​ជននី ឬ​សម្ដេច​ព្រះ​អគ្គ​មហេសី, សម្ដេច​ព្រះ​មហា​ក្សត្រិយានី : ទទួល​ព្រះ​សវនីយ៍ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រាជ​សវនីយ៍>រាជ​សវនីយ៍ ក្នុង​ពាក្យ រាជ ផង) ។
   - សវនីយ៍​លេខា (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រាជ) ។ល។
   
4. សវនូ --
   (ម. ក្នុង ព. សវនៈ) ។
   
5. សវនៈ ( ន.នាមសព្ទ ) [សៈវ៉ៈន៉ៈ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សវន; ឝ្រវណ) ការ​ឮ, ការ​ស្ដាប់; ត្រចៀក ។
   - សវន​កាល (សៈវ៉ៈ ន៉ៈ--) ពេល​ដែល​គួរ​ស្ដាប់, ពេល​កំពុង​ស្ដាប់ ។
   - សវន​កិច្ច (សៈវ៉ៈន៉ៈ កិច) កិច្ច​ដែល​ត្រូវ​ស្ដាប់ ។
   - សវនាការ (សៈវ៉ៈន៉ាកា; បា. សវន + អាការ) អាការ​នៃ​ការ​ស្ដាប់, អាការ​ស្ដាប់ ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ជា កិ. “ស្ដាប់” ក៏​មាន; (រ. ស.) : ទ្រង់​ព្រះ​សវនាការ ទ្រង់​ព្រះ​សណ្ដាប់ ។
   - សវនានិសង្ស (សៈវ៉ៈន៉ានិសង់; បា. សវន + អានិសំស) អានិសង្ស​ដែល​បាន​ពី​ការ​ស្ដាប់ ។
   - សវនូបចារ (សៈវ៉ៈន៉ូប៉ៈចា; បា. < សវន + ឧបចារ) ទី​មាន​ចម្ងាយ​ល្មម​ស្ដាប់​សំឡេង​ឮ​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ។ ល ។ បើ​មាន​សព្ទ​ដទៃ​ដែល​ជា​រស្សៈ​ឬ​លហុ​ភ្ជាប់​ជា​មួយ​ពី​ខាង​ដើម ត្រូវ​តម្រួត ស ជា ស្ស, ដូច​ជា ធម្មស្សវន​កាល (ធ័ម-ម័ស-សៈវ៉ៈន៉ៈ--) ពេល​ដែល​គួរ​ស្ដាប់​ធម៌ ។
   - អស្សវនកៈ (អ័ស-សៈវ៉ៈន៉ៈកៈ) អ្នក​ដែល​មិន​ធ្លាប់​បាន​ស្ដាប់​គឺ​អ្នក​ដែល​មិន​ធ្លាប់​ស្ដាប់​សោះ ក៏​ស្រាប់​តែ​បាន​ស្ដាប់ ។
   
6. សវន្តី ( ន.នាមសព្ទ ) [សៈវុ័ន-តី ] or ស្រវន្តី   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   នទី, ស្ទឹង (សម្រាប់​កាព្យ) ។
   
7. សវិញ្ញាណកៈ ( គុ.គុនសព្ទ ) [សៈវិញ-ញា-ណៈកៈ ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សវិញ្ញាណក; សវិជ្ញានក) ដែល​មាន​វិញ្ញាណ ។ ន. សត្វ​មាន​វិញ្ញាណ ។ ព. ផ្ទ. អវិញ្ញាណកៈ ។
   - សវិញ្ញាណក​ទ្រព្យ ទ្រព្យ​មាន​វិញ្ញាណ : គោ, ក្របី, ដំរី , សេះ, ... ជា​សវិញ្ញាណក​ទ្រព្យ (ប្រើ​ជា វិញ្ញាណក​ទ្រព្យ ក៏​បាន) ។ ព. ផ្ទ. អវិញ្ញាណក​ទ្រព្យ ។ល។
   

1. សវ ( n ) [saʔvaʔ]   - detail »
   corpse, dead body
   
2. សវនា [saʔvaʔnaa]   - detail »
   See: សវនៈ
3. សវនាការ ( n ) [saʔvaʔnaakaa]   - detail »
   audience (with a dignitary); (court) hearing
   
4. សវនាការ ( v ) [saʔvaʔnaakaa]   - detail »
   to listen
   
5. សវនានិសង្ស ( n ) [saʔvaʔnaaniʔsɑŋ]   - detail »
   benefits / results of hearing
   
6. សវនីយ៍ ( adj ) [saʔvaʔnəy]   - detail »
   to be subject to a hearing; worth listening to.
   
7. សវនីយ៍ ( n ) [saʔvaʔnəy]   - detail »
   words / speech of the queen or queen-mother
   
8. សវនូបចារ ( n ) [saʔvaʔnoopaʔcaa]   - detail »
   hearing distance
   
9. សវនៈ ( v ) [saʔvaʔnaʔ]   - detail »
   to listen
   
10. សវនៈ ( n ) [saʔvaʔnaʔ]   - detail »
    listening, hearing; ear.
    

Next >>