Khmer Dictionary: វេរ

Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary

វេរ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
ប្រគល់ឬប្រគេនអ្វីៗ ឲ្យដោយបញ្ចេញវាចាថា តាមគ្នា (ព. ពុ.) : វេរភត្ត, វេរកុដិ, វេរសាលាប្រគេនជំនុំសង្ឃ ។ វេរចង្ហាន់សង្ឃ ឈ្មោះរបៀបមង្គលការមួយយ៉ាង ធ្វើដោយពិធីវេរភត្ត និងគ្រឿងបរិក្ខារប្រគេនភិក្ខុសង្ឃ : រៀបមង្គលការវេរចង្ហាន់សង្ឃ ។
វេរ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
ងាកបែរទ្រេតឬបញ្ឆៀង, ងាកបែររេ : សសរវេរ, ដើមឫស្សីត្រូវខ្យល់ខ្លាំង វេរមកលើផ្លូវ, ទូកវេរ ។
- វៀចវេរ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) វៀច) ។
វេរ ( ន.នាមសព្ទ )
ដំណើរយកវេនគ្នា, ដំណើរធ្វើការឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកម្តងម្នាក់ : យកវេរ, ជំពាក់វេរគេ, សងវេរគេ (និយាយតាមទម្លាប់ដោយស្រុក, អ្នកស្រុកខ្លះនិយាយថា យកដៃ, ជំពាក់ដៃគេ, សងដៃគេ) ។
វេរប្បដិវេរ ( ន.នាមសព្ទ ) [វេ-រុ័ប-ប៉ៈ-ដិ-វេ] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(វៃរ + ប្រតិ + វៃរ) ដំណើរចងពៀរតបពៀរ, ការចងពៀរម្តងម្នាក់ គឺការដែលអ្នកមួយចងពៀរទៅរកហើយ អ្នកមួយត្រឡប់ចងពៀរមករកវិញ : វេរប្បដិវេរជាអំពើនាំឲ្យបានសេចក្ដីទុក្ខវិនាសម្តងម្នាក់ មួយមុនមួយក្រោយ... ។
វេរភាព ( ន.នាមសព្ទ ) [--រៈភាប] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(វេរភាវ; វៃរតា ឬ វៃរ + ភាវ) ភាវៈនៃពៀរ; ភាពរបស់បុគ្គលជាសត្រូវនឹងគ្នា ។
វេរមណី ( ន.នាមសព្ទ ) [--រៈមៈនី] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
គំនិតដែលតាំងផ្គងនឹងវៀរ; ការវៀរ, ការតម; ការវៀរចាកទុច្ចរិត ។
វេរម្ភវាត ( ន.នាមសព្ទ ) [--រ័ម-ភៈ--] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
ខ្យល់វល់គឺខ្យល់ដែលបក់ពីទិសផ្សេងៗប្រសព្វគ្នា; ខ្យល់កំបុតត្បូង ។
វេរវេគ ( ន.នាមសព្ទ ) [--រៈវេក ] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(វៃរ--) កម្លាំងពៀរ; កម្លាំងឬសន្ទុះរបស់សត្រូវ ។
វេរា ( ន.នាមសព្ទ ) ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(វេរ; វៃរ) ពៀរ : មានវេរានឹងគ្នា; សូមស្មារលា កុំឲ្យមានវេរាតទៅមុខទៀត សុំឲ្យចប់អស់ត្រឹមប៉ុណ្ណឹងទៅចុះ !
វេរិ --
(ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) វេរី) ។

1 2 Next >>

Headley's Khmer-English Dictionary

វេរ ( v ) [vei] - detail »
to incline, lean, veer, deviate from.
វេរ ( adj ) [vei] - detail »
to be bent, lopsided
វេរ ( v ) [vei] - detail »
to give a gift to a monk, bestow, confer
Eg. ... រួចវេរភត្តាហារ ប្រគេនព្រះសង្ឃ: then they give food to the monks.
វេរ ( n ) [vei] - detail »
helping each other in some job, taking turns to help one another (esp. with harvesting); turn, tour (e.g. of duty)
វេរប្បដិវេរ ( n ) [veirappaʔdeʔvei] - detail »
reciprocal hostility
វេរមណី ( n ) [veireaʔmeaʔnii] - detail »
abstaining from, abstinence, avoidance
វេរម្ភវាត ( n ) [veiroampʰeaʔviet] - detail »
hurricane
វេរវេគ ( n ) [veireaʔveik] - detail »
degree of hostility, strength of enmity
វេរា ( n ) [veirie] - detail »
hatred, hostility, enmity; revenge; predestined misfortune (caused by past actions)
វេរិ - detail »
See: វេរី

Next >>